Ale kiedy będziemy ustępowali,
ziemia się zatrzęsie.
(Joseph Goebbels)
Tak więc pogańska, plemienna symbolika w tej światowej imprezie znalazła swoją konkretyzację i twórcze rozwinięcie. Można by rzec, że od czasu olimpiady w Berlinie wykształciły się standardy i formuły kulturowo-estetyczne, w których odnajduje się olimpijska wspólnota. Dotyczy to zwłaszcza twórczości Leni Riefenstahl, której Triumph des Willens i Olympia były i są nadal bezcennym materiałem źródłowym dla twórców i organizatorów imprez aż do londyńskich spektakli AD 2012. Ciut zmieniono tylko symbolikę, bo na oko wpisane w trójkąt, węgielnicę, cyrkiel, kiepsko zakamuflowane „syjonistyczne” logo, kretyńskie, ale znaczące symbolicznie, maskotki, czy wyobrażenia Londynu jako świątyni jerozolimskiej (nawet data rozpoczęcia imprezy pokryła się z żydowskim świętem Tisha B'Av, upamiętniającym zniszczenie tej świątyni), ojciec chrzestny współczesnych olimpiad, czyli niejaki Adolf Hitler, na pewno by się nie zgodził...
Czekiści pokazali klasę drwiąc sobie z podlizujących się im rządzących Polską i głównymi polskimi mediami kundli. Abstrahując od tego, co tak naprawdę stało się w Smoleńsku, Rosjanie po raz kolejny pokazali, że naprawdę szanują tylko tych, którzy potrafią odważnie powiedzieć im HET (Niet czyli nie). W przeciwieństwie do polskojęzycznych szmat, które się im wysługują, Rosjanie nie szczają żydowskim zwyczajem na grób swojego wroga, który najpierw wspierał Ukrainę w jej staraniach o wyrwanie się spod rosyjskiej zależności, a następnie bez jednego wystrzału zniweczył plan Kremla wasalizacji Gruzji, lecz oddają mu hołd. Wróg nie żyje i z punktu widzenia Rosjan problem został rozwiązany, zaś pośmiertne uszanowanie go na pewno pozytywnie wpłynie na ich wizerunek...
Rozstrzygnęły się wybory we Francji i… w zasadzie cisza. Wygrał socjalista François Hollande i wszyscy komentatorzy przeszli nad tym do porządku dziennego, jakby nic specjalnego się nie stało. Ot, Francuzi „zmęczyli się” Nicolasem Sarkozym i z nudów wybrali jego adwersarza. Niektórzy wręcz sugerują, że w zasadzie to niewiele się zmieni, bo zachodnia prawica już prawie nie różni się od lewicy.
Sobotni marsz był największą poza lipcowymi pielgrzymkami Rodziny Radia Maryja demonstracją środowisk patriotycznych, w której udział wzięło grubo ponad 100 tys. uczestników. Medialne hieny wprawdzie zredukowały ją zaledwie do 20 tys. osób, ale ktoś, kto był na miejscu wie, że to wierutne kłamstwo. Była to naprawdę ważna demonstracja przenosząca za sprawą bardzo odważnej wypowiedzi Ewy Stankiewicz debatę na właściwy poziom...
Liczącym się kandydatem w tegorocznych wyborach prezydenckich jest przewodnicząca Frontu Narodowego, Marine Le Pen, która liczy na wejście do drugiej tury wyborów, tak jak jej ojciec, Jean Marie Le Pen w 2002 r. Jest to tym bardziej możliwie, że cieszy się ona większym poparciem niż on w tamtym czasie. Obecnie chce na nią głosować 16 proc. wyborców. Jej program bazuje na haśle powrotu do niezależności politycznej i ekonomicznej Francji. Marine Le Pen uważa, że główną przyczyną obecnego kryzysu w Europie jest euro, które powinno być zlikwidowane poprzez powrót do walut narodowych. Obiecuje, że ewentualna dewaluacja z tym związana dotknie jedynie inwestorów, którzy otrzymają rekompensaty. Nie jest ona przeciwna Unii Europejskiej, ale widzi ją jako organizację niezależnych państw narodowych, mających prawo strzeżenia swoich granic przed napływem imigracji i towarów...
