Nie godzę się na względny bunt wobec niesprawiedliwości;
akceptuję tylko bunt wieczny,
gdyż wieczna jest nędza wśród ludzi.
Emil Cioran, Na szczytach rozpaczy
Ratko Mladić aresztowany! Ta wiadomość obiegała w dniu 26 maja br. zdegenerowane media (czyli prawie wszystkie) i wywołała podobny paroksyzm niczym już nie zawoalowanej hipokryzji, jak podczas podobnych akcji przeciw Slobodanowi Miloševićovi i Radovanowvi Karadżićovi. Pomyślałby kto, że niespodziewanie dopadnięto ukrywającego się gdzieś jeszcze w brazylijskiej dżungli Adolfa Hitlera bądź matuzalemowego Rudolfa Hessa, który po ucieczce ze Spandau knuł z polskimi sojusznikami gdzieś pod Jedwabnem. Dla wielu byłoby to bardziej prawdopodobne, niż to, że obecne władze serbskie, te aż do bólu upokarzane marionetki, regularnie przehandlowują własnych bohaterów narodowych za miraż dobrobytu unioeuropejskiego.
Pogłębia się soc-demo-libertyński horror w systemie ubezpieczeń emerytalnych. Realizując – kosztem zwykłych obywateli – postulaty pasożytniczego lobby spod znaku „Przedsiębiorstwo Socjalizm”, władze Litwy jako kolejnego państwa w Europie podjęły decyzję o podniesieniu wieku emerytalnego. Wcześniej w tym kierunku poszły już Niemcy, Francja, Rumunia, zaś przymierza się do tego kroku Wielka Brytania. Jak się jednak okazuje wszelkie pomysły nie zmierzają do naprawy sytuacji, lecz pielęgnowania patologii, która jest źródłem dostatniego życia dla garstki lewicowych oligarchów.
Amerykańska Izba Reprezentantów skarciła prezydenta Baracka Obamę za wysłanie sił zbrojnych USA do Libii bez uprzedniej zgody Kongresu. W uchwalonej w piątek 268 głosami przeciwko 145 rezolucji, czytamy, że prezydent nie przedstawił „ważnych powodów”, które uzasadniałyby militarne zaangażowanie Stanów Zjednoczonych w operacji „Świt Odysei”. Skrytykowano też Obamę za zignorowanie konstytucyjnego prawa Kongresu do wypowiadania wojny...
W przeciwieństwie do dopalaczy w tym wypadku sprawa nie jest śmieszna, bo jeść musimy wszyscy, a nie samym chlebem, nabiałem i mięsem człowiek wegetuje. A kto wie, czy w tzw. międzyczasie nowe wcielenie bin Ladena nie przekabaci na swoją stronę kabaczków, pomidorów, rzodkiewek, kalafiorów, kapusty i innych płodów rolnych, o ile jeszcze można tak nazywać to, co obecnie się nam oferuje.
Wreszcie! I w Hiszpanii coś drgnęło. Po reakcji na Węgrzech, kolejny niegdyś wzorcowo katolicki i tradycjonalistyczny kraj Europy wraca (miejmy nadzieję!) na właściwą drogę ideowej rekonkwisty. Czy taką drogą pójdzie zwycięska 
