Tags: Delenda Carthago | Hic et nunc | Piłka nożna

Zbliżające się Mistrzostwa Europy w piłce nożnej stały się nad wyraz wygodnym narzędziem do rozkręcenia kolejnej spirali poprawnościowej propagandy wrogiego Polsce wszechświatowego sanhedrynu. Pozornie potknięcie lingwistyczno-semantyczne absolwenta amerykańskiego odpowiednika naszego KSAP-u (czyli Harvardu), na temat naszych (no pewnie!) obozów śmierci, cios w plecy kainowych „braci” ukraińskich w sprawie informacji na temat Lwowa na oficjalnej stronie UEFA (krótkie pytanie: co w tym czasie robiły nasze służby piarowsko-propagandowe, włącznie z funkcjonującym od lat w resorcie sportu Biurem ds. Euro, mającym wpisane w swoich zadaniach tego rodzaju obowiązki), w końcu reportaż słynącej z obiektywizmu BBC, z niezapomnianym funeralnym komentarzem wybitnego intelektualisty wśród piłkarzy, niejakiego Sola Campbella...

Tags: Delenda Carthago | Hic et nunc

Nie ma co, Berek Onana przyszalał, no i okazało się, że jest idiotą z harwardzkim patentem. Podczas ceremonii uhonorowania Jana Karskiego „Medalem Wolności” w swoim wystąpieniu użył określenia „polski obóz śmierci”. Było to chyba najmniej stosowne wydarzenie i miejsce, gdzie coś takiego można było palnąć, ale czego można spodziewać się po sztandarowym, od najwcześniejszego dzieciństwa ogłupianym w duchu politycznej poprawności, przedstawicielu amerykańskiego establishmentu. Jego „gafa” świadczy też jak skutecznie antypolską propagandę uprawia żydowskie lobby.

Tags: Dzieje narodowe | Historia odkłamywana

Unia z Litwą tworzyła nowe szlaki handlowe zarówno wewnętrzne, jak i zewnętrzne. Te wewnętrzne to głównie szlak Narwią do Poznania przez Toruń, drugi przebiegał przez Warszawę, do Wrocławia przez Radom, jeszcze inny do Krakowa przez Lublin. Jeszcze w XV w. powstały też szlaki: Węgry - Bałtyk (tzw. miedziowy), Ruś - Niemcy (futra na Zachód), Bałtyk - Morze Czarne. Ten ostatni szlak wzmocnił głównie Lwów, zwłaszcza po upadku Bizancjum, gdy Turcy przejęli nadczarnomorską Kaffę.

Tags: Dogma | Fundament | Kultura | Literatura

Tzw. antysemityzm Ezry Pounda to temat traktowany przez ogół krytyków dość pobieżnie. Tematy tego typu uważane są za nieliterackie i wykraczające poza ramy samego tekstu. Czasem jakiś krytyk wtrąci dokładny opis koncepcji ekonomicznych majora Douglasa, po to tylko, by zademonstrować, w jaki sposób Pound wykorzystał te teorie w Pieśniach (The Cantos). Jakie jednak wnioski ma wyciągnąć czytelnik z samego faktu ich wykorzystania? Dopóki krytycy nie zechcą spojrzeć na antysemityzm, teorię kredytu społecznego i faszyzm jak na sprawy istotne, ważne dla tekstów literackich, które czynią z nich użytek, dopóty nie będziemy w stanie właściwie ocenić dzieła Ezry Pounda ani modernizmu jako zjawiska kulturalnego.